همه ی میوه ها شیرین نیستند

همه ی میوه ها شیرین نیستند, اثر مسعود کدخدایی

“آیا ناشر یا کسی که حذف بخشی از نوشته ‏های یک نویسنده را که بخشی از وجود اوست می‏ پذیرد، با همین کارش این اجازه را به دیگرانی که در قدرت‏‌اند نمی ‏دهد که بخشی از تفکر، تمایل، امیدها و در نتیجه بخشی از وجود خودش را هم حذف کنند؟ و این کسی که امروز در برابر حذف نوشته ‏های یک نویسنده سکوت می‏ کند همان نیست که فردا در برابر حذف یک اندیشه ساکت می ‏ماند و پس ‏فردا در برابر حذف یک انسان اندیشه‏ ورز و پسین فردا در برابر حذف یک گروه دگراندیش؟

گردن گذاشتن به حذف یعنی پذیرفتن سخن نگفتن و خود را نشان ندادن که این‌ها شخص را بیمار می‏ کند و اگر تعداد زیادی در جامعه بیمار باشند کل جامعه بیمار می ‏شود و یک جامعه ‏ی بیمار یک دولت بیمار می ‏طلبد و ترکیب یک جامعه و یک دولت بیمار هم یک کشور بیمار می ‏سازد و هنگامی که کل یک کشور بیمار باشد، بیمار بودنِ یک انتشاراتی در آن هم چندان تعجبی بر نمی‏ انگیزد.

همه ی میوه ها شیرین نیستند